20 juni 2023

Het landschap waardoor wij rijdenis de laatste dagen flink veranderd. De bergen zijn verdwenen, de Belgen zijn daarvoor in de plaats gekomen vandaag.

Het laatste stuk Frankrijk, binnendoor via Reims, laat ons de graanschuur van Frankrijk zien. Dat kan niet anders. Onafzienbare velden met graan en koren. We realiseren ons opnieuw hoe groot dit land is.

We gaan vandaag naar Dinant, kleine 250 km waarvan de laatste 100 binnendoor, in België hè, over Belgische wegen dus. Na de Dakar Rally is rijden door België de grootste uitdaging voor mens en machine. Vooral voor de laatste. Het weer is goed, tenminste, wel benauwd. Niet alleen de wegen in België zijn bijzonder, ook de bewegwijzering. We willen stoppen om te lunchen, zien een bord met Aire over 1500 meter maar die Aire komt niet …. Dan maar op goed geluk afgeslagen en op een parking achter een vrachtwagen gaan staan. Voordeel, we kunnen lunchen, nadeel, bij elke vrachtwagen die passeert moet je je bord vasthouden door de luchtdrukverplaatsing. Daarbij staan we ook nog ontzettend scheef. Maar alles went, rap rap even gekeerd (“dat kan hier niet hoor!”) en op weg naar de stad van de uitvinder van de Saxofoon Adolphe Sax.

Het is trouwens duidelijk dat ze houden van die man want overal staan afbeeldingen van hem en ‘modellen’ van saxofoons.

We bereiken de camping om 14.30 uur. Niemand thuis. Er staan nog 2 campers te wachten maar de receptie gaat pas om 15.00 uur open. Een Duitse dame is al duidelijk boven haar theewater en zegt dat ze weggaat. Ze staat al 2 uur te wachten, de eigenaar kwam langs maar keurde haar geen blik waardig en vertrok weer.

De andere dame speelt stommetje. Ze is Belgisch, hoort mij Duits praten met de andere dame maar dat is niet haar ding blijkbaar.

Pas als de andere dame vertrokken is durft ze te zeggen dat er nu al 3 ‘klanten’ vertrokken zijn.

Om 15.10 uur komen de beheerders. En dan durven Belgen te zeggen dat Nederlanders arrogant zijn? Ze zijn zeer verbaasd over onze ‘onvrede’. Wij laten het verder zo. Duidelijk wordt wel dat als je beroerd Frans spreekt zoals wij, die Franstalige Belgen opeens heel goed Nederlands kunnen spreken en verstaan. Neem dit even mee…

We krijgen een prima plekje en gaan direct op de fiets terug naar Dinant centrum, de bakermat van de saxofoon.

Misschien wel aardig om te vermelden dat één van onze buren een fervent orgelliefhebber is. Hij heeft ons gevraagd om ansichtkaarten van orgels, maakt niet uit waar vandaan. Het is ons inmiddels duidelijk dat een ansichtkaart van een orgel niet makkelijk te verkrijgen is, maar foto’s wel natuurlijk. Ik heb er 3 gestuurd waarmee hij erg blij was. Wij bezoeken dus even de Collegiale kerk Onze-Lieve-Vrouw van Dinant en daarin staat een, in mijn ogen, bijzonder orgel. Ik maak de nodige foto’s en zal die vanavond naar hem opsturen.

We scoren een heerlijke Leffe aan de oever van de Maas (voor de prijs waarvoor je in Nederland een kratje koopt) en gaan terug naarde camping.

Morgen gaan we naar Dicar - Geel om onze reis in stijl af te sluiten. Dat zal de meesten van jullie niks zeggen maar dat is de grootste camperdealer in België en misschien wel van de Benelux. Nee we gaan niets anders kopen tenzij de crowdfunding, die er nog aankomt,tóch genoeg oplevert.

De rest van de dag dromen we gewoon verder …..