Maandag 8 mei

Geheel tegen onze natuur in worden we pas na 09.30 uur wakker. We staan dan ook maar gelijk op want we hebben onszelf vandaag een redelijk lange etappe van 320 km opgelegd. De eerste mede camperaars zijn al vroeg verdwenen en er komen ook alweer nieuwe vroege vogels aan. Hopelijk komen die niet voor het Guggenheim want dat is dicht op maandag. Maar dat zullen ze toch wel gelezen hebben? Omdat planning alles , zoals ik gisteren al zei, ga ik brood halen in het kantoortje en …. het is de laatste!

Wij gaan dus richting het zuiden en TomTom vindt dat het eerste stuk dwars door Bilbao moet gaan. Ik volg braaf. Zelfs als hij ons een stukje over een busbaan stuurt volg ik zijn bevelen op. Dat schiet trouwens wel veel beter op, zo’n busbaan.

Uiteindelijk bereiken we de snelweg en kan het gas er weer op. Onderweg gebeurt er weinig of het moet een (Spaanse) vrachtwagenchauffeur zijn die een paar honderd meter voor ons een parkeerplaats oprijdt maar zich halverwege bedenkt en met enkele onorthodoxe stuurbeweging zijn (snel)weg weer vervolgt.

Vlak voor onze eindbestemming doen we even een Carrefour aan. Niet zomaar een Carrefour overigens. Ik durf te zeggen dat ik best wel vaker in Frankrijk en Spanje geweest ben maar dit is niet te geloven zo groot.

We houden ons aardig in, het is ook niet echt goedkoop trouwens of is dat typisch Nederlands?

Als we het dorpje naderen waar de camping net tegenaan ligt bekruipt mij het gevoel dat ik het weleens eerder heb gezien. Als we de weg naar de camping oprijden weet ik het zeker; hier zijn we al eens geweest. “Nee hoor” zegt Marjoke. “Ja hoor” zeg ik. “Ik heb er geen actieve herinnering aan” probeert ze nog. Maar daar komen alleen politici mee weg. Tijdens het inchecken blijkt inderdaad dat we hier 5 jaar geleden al eens geweest zijn.

Domper….. het zwembad gaat pas op 1 juni open. Daar gaan we niet op wachten maar besluiten wel 2 nachten te blijven.

We hebben voor het eerst een overnachting zonder elektriciteit geboekt. We hebben immers onze eigen ‘powerplant’ bij ons.

Kijken hoe dat bevalt.

Morgen nemen we een rustdag. Fietsen gaan er voor het eerst af en we gaan in het dorpje kijken.

Voetnoot

Wij staan zo geïnstalleerd dankzij onze hydraulische poten. Onze overburen, die tegelijk met ons aankwamen, hadden langer werk met hun oprij-keggen. Dus wij konden bij het restaurantje een ‘sapje’ nemen terwijl zij nog aan het werk waren. Toen wij terugkwamen was hij de camper aan het poetsen …. kijk, dàt gen mis ik nou.