3 juni 2023

België, Frankrijk, Spanje, Portugal en dan vandaag het Verenigd Koninkrijk a.k.a. Gibraltar. Dan is de cirkel rond en kunnen we aan de terugreis beginnen.

We verslapen ons vanochtend zelfs! De reden is de volgende. Ik had al een keer eerder willen schrijven over het gebrek aan …. muggen. Tót gisteravond zijn er misschien 2 langsgekomen. Maar gisteravond had een roedel muggen zich verstopt die tevoorschijn kwam toen wij naar bed gingen. Tot 01.30 uur ben ik in de weer geweest met die krengen. En dan verslaap je je ….. logisch.

Rond 10.30 uur rijden we pas weg. De route was niet lang maar wel ontzettend mooi. Misschien we de mooiste tot nu toe. Wat een prachtgebied dat Andalusië!

Iets over 12.00 uur komen we op de camping aan. Het is een kleine camping en eigenlijk de enige, op fietsafstand van Gibraltar, een kleine 10 km.

We worden zeer vriendelijk ontvangen en besluiten om 2 dagen te blijven. Vanmiddag Gibraltar en morgen rustdag voor de grote terugreis.

Het ingewerkte animatieteam zet alles weer snel op, we lunchen, doen zelfs nog een kleine was en starten onze fietsen; op naar het Verenigd Koninkrijk!

Om in Gibraltar te komen moet je eerst door La Linea de la Concepcion. Dat is ook de gemeente waar onze camping in ligt.

Hoe zal ik het omschrijven….. We hebben ooit door Marokko getrokken en zijn daar in steden geweest die er zo’n beetje hetzelfde uitzien als deze ‘stad’ zeg maar. Heel erg vrolijk word je daar niet van.

Google maps, onze vriend voor te voet én op de fiets, geeft echter geen fietsroute naar Gibraltar. Dat betekent dat ik de wandeloptie moet gebruiken terwijl wij toch wel degelijk op de fiets gaan. Dit betekent weer dat wij ongewild heel vaak tegen het autoverkeer inrijden. We krijgen de indruk dat niet iedereen dit leuk vindt overigens …

Uiteindelijk komen we bij de grensovergang aan. Een onoverzichtelijk gebeuren waar niet echt aan fietsers is gedacht. Die moeten zich dus ook maar tussen de auto’s wringen en zwaaien met hun paspoorten naar de grenswachten. Meer is het niet want van serieuze controle is geen sprake. Iedereen wordt vriendelijk toegeknikt en mag doorrijden.

Wij fietsen langs het vliegveld en gaan een heuse fietstunnel, onder de start - en landings - baan, in. In het verleden moest je over de landingsbaan fietsen. Na de tunnel is er geen fietspad meer en rij je dus gewoon op de weg. Goed uitkijken want het is erg druk. Wij gaan richting centrum en komen op een gegeven moment bij een busremise waar alle bussen parkeren die van buiten Gibraltar komen. Hier kunnen de toeristen overstappen op kleinere busjes die ‘the rock’ opgaan.

Wij proberen daarvoor een kaartje te bemachtigen bij een dame in een hokje maar die snapt ons niet. Wij haar ook niet trouwens.Ze staart op briefjes, peinst en schud haar hoofd. Ze dacht blijkbaar dat wij onze fietsen mee wilden nemen, die berg op, en dat kon niet. Maar dat wilden wij ook niet…. Geen praten aan gemaakt.

Dan zie ik dat je een stuk verderop met een kabelbaan naar boven kan gaan. Zo gezegd, zo gedaan.

Een leuk tochtje tegen de berg op met prachtige vergezichten en een inkijk in de huizen die tegen de berg zijn gebouwd. Duidelijk is; wie geen zwembad in zijn tuin heeft doet eigenlijk niet mee.

Boven aangekomen springen de apen direct tevoorschijn, op jacht naar eten of wat dan ook. Ze zijn niet aaibaar en ook niet aardig. Wij horen van een gids die een Engelse groep toespreekt dat ze gevaarlijk zijn en dat je heel goed moet oppassen. Een gewaarschuwd mens ….

Nu een uurtje hebben wij het wel gezien en gaan weer naar beneden, op naar de camping en wat hydratatie.

‘Gibraltar stad’ het is een bouwput, net zoiets als Monaco. Of het fiscaal voor ons aantrekkelijk is weet ik niet. Om te wonen? Nee, veel te druk en vol behalve voor de happy few die uitzicht op de Middellandse Zee hebben natuurlijk.

De rest van de dag…..