Vrijdag 12 mei

Eerst wat rectificaties; het restaurantje werd toch uitgesteld tot morgen en onder Porto is boven Porto geworden. Het ligt er ook maar net aan hoe je de kaart bekijkt hè?

We doen het vanochtend voor de verandering eens rustig aan. Als ik afreken komt de ‘campingbaas’ nogmaals zijn excuses aanbieden voor het feit dat de stroom het niet deed en dat wij die uiteraard ook niet hoeven te betalen. Ook heb ik er een vriend bij blijkbaar want hij noemde mij een paar keer ‘my friend’.

Na een leuk gesprek met de dame van de receptie, zij sprak Nederlands waarbij de woorden ‘Doei’ en ‘goede rust’ (welterusten) haar favorieten waren, vertrokken wij richting Vila Chã.

De camper rijdt probleemloos. Af en toe werp ik een blik op het dashboard in de hoop daar GEEN motorlampje meer te zien branden maar helaas.

Om zo min mogelijk risico te nemen (in geval van toch een storing) gaan we via de tolweg. Met onze tolbadge is dat heel relaxed rijden bij tolpoortjes. We moeten toch 1 keer een kaartje kopen want er zijn zeer veel verschillende tolsystemen hier en de badge herkent ze niet allemaal.

De laatste 5 km naar de camping gaat over een coblestone weg. Goeie test om te kijken of alles (nog) vastzit.

Op de camping worden we enthousiast begroet door de beheerder o.a. met de vraag of we gereserveerd hebben. Nou nee dus. Hij nodigt ons uit in zijn kantoor om onze gegevens in te vullen.

Er is nog plaats maar als ik vraag of we die eerst kunnen bekijken voordat we besluiten, kijkt hij mij triomfantelijk aan en zegt “ja, maar u hebt geen andere keus”. Helder antwoord, daar hou ik van. Ondertussen komt er een hele roedel van minstens 20 caravans de camping oprijden. Dit blijkt een ANWB caravanreis te zijn.

Wij rijden even later achter een zeer streng kijkende dame aan die met stevige armbewegingen wijst waar wat is en hoe ik moet sturen. Daar moet je geen ruzie mee krijgen denk ik.

De zon schijnt flink, de wind waait nog flinker. Dat is jammer. Volgens een buurman slaat het weer om en wordt het minder, hebben wij weer. We gaan dus wel zien hoe lang we hier gaan blijven. We hebben nóg een directe buurman. Een Zwitser die in Concorde Centurion rond rijdt. Ik kon het niet laten, heb het even opgezocht en dat ding kost € 800.000,- Dus …..

‘s-Middags lopen we even naar de zee, herstel, Oceaan. Pikken een terrasje waar het bier € 1,40 kost!

Er is een zand-rots-strand. Samen met de harde wind en daardoor woeste golven nodigt dit niet uit tot een zwempartij.

We werken deze middag nog even aan onze kleur en gaan vanavond uit eten! Er zijn genoeg restaurantjes in de buurt.