Dag 44 maandag 10 juni Igoumenitsa

We gaan vertrekken. Tenminste, als ze mij laten gaan.

Ik ga douchen, draai de deur op slot (een slot met een sleutel, bijzonder voor een douche) en wil er weer uit als ik klaar ben. Het slot gaat echter niet open, hoe ik ook draai en wrik aan de sleutel. Ik hoor dat er nog iemand in de wasruimte is en vraag om hulp. Mijn perfect geformuleerde en uitgesproken Engelse vragen worden in ‘Ruttiaans’ Engels beantwoord. Ik stel o.a. de vraag of er aan de buitenkant misschien ook een ‘keyhole’ zit want dan kan ik de sleutel onder de deur doorschuiven en kan die persoon hem misschien opendraaien. Maar het antwoord is “No”. Hij gaat hulp halen en komt even later terug. We moeten even wachten op de hulptroepen en zijn er inmiddels achter dat we allebei uit Nederland komen, tenminste hij uit Brabant.

De hulp arriveert en vraagt mij de sleutel onder de deur door te schuiven. Dat doe ik en even later wordt de sleutel aan de buitenkant omgedraaid en gaat de deur open waarop de Brabantse helper zegt “nou, dat hadden wij zelf ook kunnen verzinnen” Ik heb het bij “Tja” gelaten en hem bedankt voor zijn hulp.

We zijn al ‘gewaarschuwd’ door Loes dat we een prachtige route gaan rijden en dat klopt. Over de kustweg naar het noorden richting Albanië’. Zowel het landschap als de kustlijn gaan nog steeds niet vervelen.

We realiseren ons ‘opeens’ dat onze laatste dagen in Griekenland zijn aangebroken. We gaan dit rustig laten bezinken op wederom een fantastische camping vlakbij de zee.

We hebben het strand en het zeewater inmiddels al getest en in orde bevonden, de rest van de faciliteiten gaan wij later vandaag …