Dag 37 maandag 3 juni Foinikounta - Kalo Nero

We vertrekken precies om 10.00 uur uit Foinikounta.

Als het goed is komen we vandaag geen rare smalle wegen tegen op onze tocht van 80 km. Dat is maar betrekkelijk. Het eerste stuk weg is toch vrij smal en dan komen we in Pylos. De eerste supermarkt die we zien doen we ook aan want we gaan vrij staan en hebben dus voorraad nodig.

Het is even passen en meten op het parkeerterrein maar we vinden toch een plekje. De supermarkt is niet overdreven groot en vrij donker, bijna de helft van de verlichting is om een of andere reden uit.

De boodschappenkar vullen we op ons gemak en gaan dan afrekenen. Als dat proces halverwege is gaat de verlichting in de rest van de winkel ook uit. Niet alleen de verlichting maar ook de kassa’s en scanners etc etc.

Geen paniek, eerder gelatenheid. Het is Griekenland hè? De bedrijfsleidster maakt in het Engels duidelijk dat ze niet weet hoeveel uur (!) de storing gaat duren en dat wie wil wachten mag wachten. Wie dat niet wil kan alles laten staan en de winkel verlaten, de elektrische deuren doen het nog wel! Wij hebben vlees gekocht en krijgen het voor elkaar om dat mee te mogen nemen als we contant betalen. De streepjescode moet worden opgeschreven want de administratie moet wel kloppen natuurlijk! De rest van de boodschappen mogen we laten staan.

We vervolgen onze reis en het verrast ons niet dat deze dwars door het centrum van Pylos gaat. Toch weer smalle straten, nog smaller geworden door dubbelparkeerders. We passeren een plein met beroemde boom, zo beroemd dat we de naam niet kunnen achterhalen. Maar volgens de overlevering zijn Marjoke’s ouders hier in het verleden ook geweest.

Ook dit oerwoud overleven we weer en gaan de stad uit en rijden over wegen en straten die afgezet zijn met prachtige bloemen en planten. We zitten wat dat betreft echt in het goede seizoen. Omdat er een weg helemaal is afgesloten worden we door een bos met olijven bomen gestuurd. Dit blijft opletten; gaten in de weg en laag overhangende takken, we slingeren ons er een weg doorheen.

Gelukkig komen we nóg een supermarkt tegen waar de stroom wél aan blijft.

Uiteindelijk komen we in Kalo Nero aan, een gedoog CP pál aan het strand. Het is er al aardig druk maar we scoren een prima plekje.Goed dat we vroeg waren!

De rest van de dag brengen we in de zee en in de schaduw van de boom naast ‘onze’ plek door.