Dag 6 vrijdag 3 mei Weyarn (D) - Villach (O)

Na de pittige,en vooral lange dag, gisteren hopen we vandaag op een rustiger verloop.

We hebben als een blok geslapen op de camping (?) in Weyarn. Zoals gezegd hadden we eigenlijk geen idee waar we terecht gekomen waren.

Om iets voor 08.30 uur klinken er 3 voorzichtige kloppen op de deur. Voordat ik enigszins toonbaar ben en deur heb geopend is er niets of niemand meer te zien. Hoewel niets, op een meter of 10 staat een ENORME Amerikaans model camper waarvan de eigenaren bezig zijn met de voorbereidingen voor het vertrek. Oh ja, bij een camper van 12 meter hoort uiteraard nog een aanhangwagen want waar laat je anders al je spullen? Op het dashboard ligt een poes die mij aankijkt met een blik van ‘ik heb hier ook niet om gevraagd’.

De dame loopt buitenom de camper aanwijzingen te geven als deze gaat manoeuvreren. Zij heeft hiervoor walkie-talkie en communiceert daarmee met de chauffeur. Ik zie gelijk een leuk kerstcadeau voor Marjoke.

Na enige tijd wordt er opnieuw op de deur geklopt, de campingeigenaar die zijn vette buit op komt halen; € 26,- voor een verblijf van nog geen 12 uur zonder stroom én waarbij je apart voor de douche moet betalen vinden wij niet gering. Het was een noodgeval zullen we maar zeggen.

We vertrekken om 11.00 uur en rijden dan eerst het stuk dat we gisteren in het donker hebben gereden. Aha, zo zag dat er uit dus?

Het doel vandaag is een CP achter een restaurant in Wernberg, vlakbij Villach. We komen alweer snel in een file terecht maar niet zo erg als gisteren.

Bij de grensovergang moeten we een ‘tolkastje’ kopen. Dat is nodig in Oostenrijk als je camper meer dan 3500 kg weegt. Doe je dit niet dan riskeer je een boete van ruim € 200,-.

Al snel passeren we de grens met Oostenrijk, het land van de bergen. Tenminste, dat wordt beweerd. Het duurt voor ons nog minstens 2 uur voordat we die te zien krijgen. Regen en laaghangende bewolking verhinderen het zicht.

Als wij op de beoogde CP aankomen wordt het zowaar even droog! Deze CP hoort dus bij een restaurant waar je gratis mag staan als je daar ook iets eet. Nou, dat doen we dan maar. Het restaurant blijkt een schnitzel paradijs. Heb ik dus weer de verkeerde dag uitgekozen om vegetariër te worden. Volgende keer beter.

De CP is aardig volgelopen als wij terugkomen uit het restaurant. Slim bekeken dus.

De rest van de avond …