Dag 14 20 juni 2017 Treen

Dag 14, dinsdag 20 juni 2017 Treen
Wederom een heerlijke dag en niet alleen omdat de zon nog steeds hoog aan de hemel staat. We stonden niet al te vroeg op. Het was erg rustig op de camping die voornamelijk bevolkt wordt door een beetje alternatieve surfers en hipsters en zo. Wij vallen best wel uit de toon en zijn volgens de autokentekens ook de enige Hollanders hier.
Eerst maar even op gemak ontbijten in de schaduw van de luifel. De zon draait hier een beetje vreemd, of wij staan gewoon een beetje vreemd, maar we hebben ’s middags alleen achter de camper schaduw. Afijn, het was heerlijk om de dag rustig te beginnen. Vandaag gingen we op pad om naar het Minack theater te gaan dat volgens de campingbaas op 20 minuten lopen ligt. Gisterenavond hadden we al een klein eindje die kant opgelopen en gezien dat het best een eind was. Maar toch met het juiste schoeisel en goede moed gingen we rond het middaguur op pad. De voorstelling van Pride and Prejudice begon om 14.00 uur. Onderweg kwamen we een Engelsman tegen die hier zeker de weg wist. Hij leidde ons over een pad onderlangs het pad dat normaal werd aanbevolen, maar dit was volgens hem stunning. Het was inderdaad een prachtige route, maar ging wel gepaard met enig hoogteverschil. En een zeer lastig te nemen keienpaadje dat dan weer omhoog ging en dan weer naar beneden. Maar de uitzichten waren prachtig. Na ongeveer een uur gelopen te hebben kwamen we aan bij de ‘trap’ naar het theater. Dat was ook nog even een dobber, maar het ging. Mijn knie kreunde wel hoorbaar, maar ik ben een bikkel en zette door.
Bij het theater gekomen ging Hans tickets kopen en dat lukte nog ook. Het was namelijk nogal druk.. De voorstelling was dus Pride and Prejudice. De film ken ik natuurlijk en het verhaal ook wel een beetje. De voorstelling begon en wij zaten net zoals de honderden andere toeschouwers in de volle zon. Gelukkig hadden we handdoeken bij ons en water zodat we ons nog een beetje konden verkoelen. Maar het viel niet mee, net zoals het stuk. Het was taai en een beetje ‘theater van de lach’. Alle rollen werden namelijk gespeeld door vijf spelers die constant van kostuum en rol wisselden. Na vijf kwartier was het pauze. Toen hadden we het ook wel een beetje gehad. Ik denk dat Elizabeth uiteindelijk Mr. Darcy wel heeft gekregen, en zo niet, lekker boeiend.
Wij moesten natuurijk nog terug en namen eerst een stuk over de weg dat behoorlijk stijl naar beneden liep. Toen langs het strandpad en nu namen we het bovenpad dat volgens onze ‘gids’ erg narrow was. Maar wij vonden het meevallen en er waren niet zoveel hoogteverschillen. Het liep in ieder geval een stuk beter en binnen 25 minuten waren we weer op de camping. Wel helemaal doorgezweten en moe, maar het was allemaal gelukt. Na twee lekkere koude biertjes en wat toastjes ben ik gaan koken (macaroni met smack) en daarna konden we nog even lekker nagenieten van deze bijzondere dag. Wat is het hier trouwens mooi aan de kust. De zee is net zo blauw als op een Caribisch strand en wij kijken onze ogen uit qua natuurschoon.
Over het Minack Theater waren wij overigens getipt door Penelope Keith, de Engelse actrice die momenteel op Omroep Max een serie heeft over Engelse dorpen. Heel leuk.