Dag 15 Treen - Bude

We hadden gisteren besloten om vandaag op tijd te vertrekken en dat lukt ook. Om 09.45 uur verlaten wij de camping en gaan met gezonde spanning in het lijf het smalste pad af dat we tot nu toe tegen gekomen zijn. Op de weg omhoog kostte dit bijna één buitenspiegel. Omdat wederom te voorkomen klappen we er nu maar zelf 1 in.
Nog helemaal verguld met mijn stuurmanskunsten naar beneden sla ik onderaan gekomen geheel volgens TomTom links af en direct rechtsaf. Marjoke zegt vervolgens “links” maar ik ben waarschijnlijk nog te euforisch om de betekenis daarvan te begrijpen. Zij vervolgt met “LINKS RIJDEN GVD!!!” en dat snap ik meteen…….. C’est le ton qui fait …….etc etc zullen we maar denken.
Ik rij volgens mij voor de 5e keer in Engeland en het gebeurt altijd wel 1 keer dat je je vergist en rechts gaat rijden. Nooit lang overigens .
De weg die we uit hebben laten stippelen door TomTom is 140 km lang en eigenlijk 1 lange rechte weg. We willen vandaag een ‘grote stap’ zetten en ook al lijkt het qua kilometers niet veel, hier in Engeland is dit echt wel wat. Het rijdt echter super en na een koffiebreak onderweg komen we rond 13.00 uur al aan op de beoogde camping in Bude. De laatste mile (ja ja integreren hè) gaat over het slechtste stuk weg dat we tot nu toe tegengekomen zijn. De receptieruimte op het ‘Camping - en – Caravanpark wordt verbouwd en er zijn nog veel andere bouwactiviteiten. Voor zover je van een caravanpark vrolijk kan worden werd ik hier helemaal depri van. Tot mijn geluk geluk zei de ook nog bijzonder chagrijnig kijkende receptioniste dat er geen plaats was voor ons, in juni n.b! Bull shit heet dat geloof ik. Echter, nog nooit zo blij dat mij ergens de toegang werd geweigerd verlieten wij de receptie en gingen op zoek naar de 2e optie die een topper blijkt te zijn. Aardig personeel, goede camperfaciliteiten en een prima plaats.
We doen onze ‘mobile home’ achtige werkzaamheden weer even en vertrekken dan al snel richting stad en strand. Dat gaat ook snel want wij zitten hoog boven het stad en naar het centrum en het strand is alleen maar dalen. Terug wordt dat klimmen dus. De plaatselijke middenstand maken wij een beetje blij waarna we ons in zee storten op het strand van Bude. Een klein strand maar met veel zeer leuk geschilderde strandhuisjes en een voor de grootte van het strand wel zeer grote reddingsbrigade. Het water is helder maar mist die schitterende kleur van de zuidkust.
Na de boodschappen klimmen wij terug naar boven, valt mee maar we raken er ook aan gewend natuurlijk. Vanavond gaan we uit eten in de dichtstbijzijnde pub om te vieren dat we 2 weken op vakantie zijn (Marjoke).