Dag 13 Tregoney - Treen

De DUITSE buurman heeft ons nog een geldbesparende tip gegeven gisteravond; bij Land’s End parkeren in Sennen Cove en niet bij ‘de Kermis’ Land’s End zelf. Scheelt £ 10,- en dat is snel verdiend,
Nog meer voordeel van de nachbar; ons water is bijna op. De boer heeft een waterleiding geïmproviseerd van de boerderij naar het camperveld. Ik ben echter een beetje huiverig om daar zomaar water uit te gaan tappen ivm legionella besmetting enz. De Germaanse buurman gaat mij echter voor en spoelt de leiding, zonder dat hij er erg in heeft, méér dan door door zijn tank te vullen. Daarna durf ik ook wel! Overigens drinken wij het water uit onze tank niet, altijd flessen water.
We vertrekken om 09.45 uur. Direct buiten Tregoney rechtsaf en hup 17 % stijgen! De Fiat geeft daar niets om, wat een kracht zit er in die motor, fluitend gaan we omhoog! De wegen zijn zeer smal. Op een gegeven moment krijgen we een méér dan bejaarde dame als tegenligger. Wij denken dat ze er met haar Ford Ka makkelijk langs kan maar zij denkt daar anders over; ze rijdt achteruit half een korenveld in en maakt zodoende plaats voor ons! Zo hoort het ook immers!
De snelweg naar Land’s End is verder weinig spectaculair. We stoppen nog ‘even’ bij een Waitrose supermarkt, groot en zeer luxueus. We geven uiteraard gehoor aan de 1 minuut stilte die om 11.00 uur gevraagd wordt ivm de zoveelste aanslag van een mafkees die dit land teistert. We merken daar overigens gelukkig erg weinig van.
Het laatste stuk naar naar Sennen Cove ‘verschuilen’ wij ons achter een Duitse touringcar die de weg vóór ons baant. Dit rijdt wel zo relaxed. Op Sennen Cove een leuk plekje gevonden om even te lunchen met als uitzicht de kustlijn tot aan Land’s End, prachtig gezicht, lijkt wel de Costa Brava!. Volgens Google Maps is Land’s End slechts 1,5 mile verderop maar voor ons toch te ver om heen (en terug) te lopen. We pakken dus de fiets.
Zo’n 40 jaar geleden ben ik hier ook al eens geweest met 2 vrienden. Ruim 10 jaar gelden met de familie. Het zag er toen nog redelijk authentiek uit, zonder winkels, bioscopen en andere commerciële zaken. De Engelsen zijn hier echter gek op dus…. We laten een foto van ons maken door een Nederlandse motorrijder (en fotograferen hem ook uiteraard) en hebben een gezellig praatje. Tja, het ‘einddoel’ bereikt, de vakantie is nog niet ten einde maar we gaan nu toch op de ‘terugweg’, hoe je het ook went of keert.
We besluiten naar Treen te gaan. Deze camping krijgt goeie recensies en ligt vlakbij het Minack Theatre waar we, enthousiast gemaakt door Penelope Keith in haar Hidden Villages series, ook graag willen gaan kijken.
Het laatste stukje omhoog naar de camping is zeer spannend, een bocht naar rechts met IN de bocht een auto geparkeerd gaat precies goed. Ik denk dat we rechts minder 5 cm over hadden… De weg omhoog levert echter nog een onverwachte domper op als de linkerspiegel wreed wordt ingeklapt (er stak een tak over) en daarbij in een enigszins andere hoek wordt geplaatst dan waarin hij stond. Ik krijg hem niet teruggebogen maar alles werkt nog.
De campingbeheerder helpt ons met het broodnodige lozen van water en het chemisch toilet (daar zijn ze eigenlijk niet op ingericht) en we krijgen een mooi plaatsje toegewezen.
Zeer moe maar voldoen nippen we onze aanvulling op ons broodnodige vochtgehalte nu naar binnen…