Dag 10 vrijdag 16 juni 2017, Tavistock, Devon

Dag 10 vrijdag 16 juni 2017. Tavistock, Devon

Wat zitten we in een prachtige omgeving. We hebben zonet een vijf uur durende fietstocht gemaakt door de prachtige heuvels rondom Tavistock. Van de campingbaas hadden we een fietsroute meegekregen met onderweg de aanbeveling voor een Inn, waar we weer heel lekker konden eten. Rond half 11 gingen we op pad. Het is zwaarbewolkt dan, maar prima fietsweertje. Er staat weinig of geen wind. Inmiddels zijn we al helemaal gewend aan het linksrijden. Al blijft het op de weg rijden nog steeds lastig. Gelukkig voorziet de route ook in fietspaden die als we de route niet gehad hadden, nooit gevonden hadden. Allereerst gingen we op weg naar Brentor waar op de heuvel een eeuwenoud kerkje staat. De fietsen moesten beneden blijven en we gingen te voet verder. Het was een hele klim, maar nog wel te doen. Af en toe even stoppen om op adem te komen. Het kerkje was nog duidelijk in gebruik. De kerkboeken lagen op de banken en alles wees erop dat het nog steeds gebruikt werd. Al zal de parochie (Parish) niet erg groot zijn. Na genoten te hebben van het prachtig wijdse uitzicht gingen we weer naar beneden en op de fiets verder. De route was vrij makkelijk te volgen al ging Hans af en toe even op zijn iPhone kijken of het nog wel klopte. Uiteindelijk kwamen we langs grote schapenweiden en ook hier liggen de schapen gewoon op de weg. Al zijn ze niet erg mak. Ze zijn voornamelijk wit met een zwarte kop en zwarte pootjes. Best koddig.
We kwamen rond 13.00 uur aan bij de Peter Tavy Inn die ons was aangeraden door de campingbaas. Vooral het Pensioners lunch a 11 pond was niet te versmaden volgens hem. Drie gangen en het was inderdaad heerlijk met als toetje warm fruit en cake met custard. O, zo lekker dat ik het schaaltje wel leeg wilde likken. Heb ik natuurlijk niet gedaan.
We gingen na de lunch met een pint pale ale in onze benen verder richting de stad Tavistock. Onderweg kwamen we langs een prachtige beek en reden we zelfs een stuk off road, waarbij we wel even af moesten stappen. In de stad kocht ik nog even een kadootje voor Julia. We reden per ongeluk nog een stukje tegen het verkeer in wat ons een scheldpartij van een Engelsman opleverde. Wisten wij veel.
De fietstocht was zo ingedeeld dat we heel veel hebben gedaald en niet geklommen, maar het laatste stukje moesten we toch nog een aardige klim maken. We wisten namelijk dat het venijn in de staart zat omdat het laatste stukje vrij steil naar boven ging. Maar in de sportversnelling en in zijn 1, ging het toch lukken. Behoorlijk bezweet kwamen we rond half vier aan op de camping. De campingbaas stond ons min of meer al op te wachten en wilde natuurlijk weten of we het leuk gehad hadden. We vonden het een toptocht.
Nu gaan we even lekker rustig bij de camper in de zon zitten, want het is inmiddels prachtig weer geworden.