Errachida 17 april 2014

Ik heb de klok rond geslapen. Gisternacht eigenlijk niet geslapen door griepachtige klachten en keelpijn, veroorzaakt door de airco van de auto dus ik had wat in te halen. De auberge is dus erg eenvoudig en een beetje krakkemikkig maar dat is geen probleem, authentiek noemen we dat dan!Voor we vertrekken doen we even boodschappen, GROTE boodschappen welteverstaan :-(.
We hebben allebei een beetje 'gedonder in het achteronder' zeg maar. Geheel 'opgelucht' rijden van de auberge over hetzelfde stuk weg (dat die benaming eigenlijk niet waard is) naar de hoofdweg. De bult in de weg waarmee ik gisteren de carterpan onder de auto testte laat ik nu rechts liggen. De tijd lijkt stil te hebben gestaan op dit eerste stuk. De mensen zwaaien vriendelijk naar ons. De stad Midelt is niet zo interessant. Het gedeelte waar wij zaten is oud, erg oud en veel kapot maar als wij de stad uitrijden zien we aan de andere kant van die stad het nieuwe Midelt; mooi en schoon en er wordt druk gewerkt aan de infrastructuur.
Eenmaal de stad uit, op de grote weg (2 baans) geeft de TomTom aan dat we er over 141 km pas weer af moeten. Flink stukkie dus. En wat voor één. Het mooiste stuk tot nu toe, dwars door het Atlasgebergte! Wijds, bergen, moeilijk te omschrijven en de foto's geven dat gevoel ook nooit meer weer dus dat moeten we gewoon op het netvlies zien te houden. Veel schaapherders met hun kuddes onderweg gezien. De ezel is ook nog een zeer veelgebruikt vervoermiddel. We wisselen een paar keer en Marjoke scheurt ons ook net zo makkelijk door de vele haarspeldbochten heen. Met tegenliggers blijft het altijd oppassen al blijft de domste inhaalactie van vandaag op .... mijn naam staan. Er was geen gevaar maar het was gewoon niet 'handig' :-(.
Na eerst een supermarkt bezocht te hebben in onze standplaats voor vandaag, Errachidia, vinden we al snel ons hotel. Wat een verschil met de auberge in Midelt. We hebben een torenkamer (zie foto), helemaal geweldig! Binnen 20 minuten na aankomst liggen we in het (ijskoude) zwembad. We laten ons niet kennen en doen alsof het lekker is (we zijn overigens de enigen in het zwembad). Het is het ook lekker want de temperatuur komt inmiddels ruim boven de 30 graden uit.
We besluiten om vandaag vakantie te houden en Errachidia te laten voor wat het is; vanmiddag zwembad hangen dus en voor het eerst Marokkaans bier drinken. Heerlijk! S' avonds eten we in hotel dat inmiddels volgelopen/gereden is met Spanjaarden die met auto's ouder dan 20 jaar door woestijn scheuren en ook het goede doel hoog in het vaandel hebben staan; ze brengen spullen naar schooltjes in arme gebieden. Het was een heerlijke dag en hangen nu sofa in de hal van het hotel (want daar is wifi)