dag 2 Newcastle - Rosneath

16 september 2014 op weg naar Rosneath (Loch Lomond)

Na een goede nachtrust (voor mij althans! Hans heeft volgens zeggen geen oog dicht gedaan), stonden we op tijd op. Ik dacht dat we om 7 uur al gewekt zouden worden, maar dat was om 8 uur. De boot zou om 10.00 uur aanleggen, maar uiteindelijk werd dat ook later. Maar op Engelse bodem was het opeens weer een uur vroeger waardoor we rond 11.00 uur het havengebied bij Newcastle uitreden. We reden nog door bij de douane. Die beambte helemaal roepen, stop! Wij hadden even het kantoortje over het hoofd gezien. We mochten gelukkig de UK in.
Voorlopig 339 kilometer voor de boeg naar onze eerste b&b in Schotland. Hans reed want ik was nog te schijterig om links te rijden. Vooral de ontelbare rotondes vind ik nogal eng. Al snel zaten we op de snelweg en dan is er eigenlijk niks aan de hand. Alleen de auto s halen allemaal rechts in, dus opletten. In Hexham stopten we voor het eerst vooral om even geld te pinnen. Niet onbelangrijk, en we deden meteen een paar boodschapjes waaronder broodjes en wat beleg. We hadden vanmorgen niet gekozen voor een ontbijt buffet omdat we ook nog het e.e.a. in de koelbox hadden.
We besloten een klein stukje het stadje in te lopen voor een bak koffie met een heerlijk stukje gebak. Ik Worteltjestaart en Hans nam gembertaart. Die Engelsen kunnen bakken zeg!
Al snel waren we weer ons the road. Het weer is bewolkt met hier en daar een streepje blauw. We hebben wel zonnebrillen op maar het dak niet open. Het landschap glooiend, een beetje zoals in zuid Limburg. Een volgende stop nemen we een iced coffee omdat ik bijna zit te pitten. Hans blijft helemaal bij de les, en rijdt het hele stuk. Ik wil op een moment wel rijden, maar we komen geen plek tegen waar we kunnen stoppen. Dan gaan we de grote weg af en is het uiteindelijk nog maar 35 kilometer. We duiken nu echt de Bush Bush in en zien van afstand het Loch al liggen. Alleen moeten we er helemaal omheen rijden, dus dat is nog een hele afstand. We stoppen nog een keer en gooien het dak los om even lekker op te frissen. Bovendien moet het dak toch open om onze koffers eruit te tillen. Na 1 keer vragen komen we aan bij onze b&b. Een prachtig oud huis met in de achtertuin de begraafplaats. Jullie hebben stille buren grapt de eigenaar nog. Het is hier prachtig en vanavond kunnen we eten bij de eigenaars van de b&b. Hoeven we ook niet meer er uit, want we zijn best een beetje moe.