Dag 18 12 juni 2019 Daimiel - Albarracin

Dag 18 12 juni 2019 Daimiel - Ciudad de Albarracin De koers is 180 graden gedraaid. Na eerst besloten te hebben richting Toledo/Madrid te gaan en dan westelijk terecht te komen in Frankrijk, hebben we nu besloten de andere kant op te gaan richting Oostkust Spanje. Dit heeft vooral te maken met de angstaanjagende (weer)berichten die wij krijgen van Arno en Lia uit zuid-frankrijk en nog maar niet te spreken over de Nederlandse familie die al met de kachel aanzit. Regen, storm en code Oranje. Wij kunnen ons daar niets bij voorstellen en willen dat graag nog even zo houden. Dus we vertrokken vanmorgen oostwaarts richting Barcelona. Gisteren na het eten hebben we nog een prachtige wandeling gemaakt door het natuurgebied waar we mochten overnachten. Het national park de las Tablas de Daimiel is bekend om de mooie natuur waarbij waterkreken zich afwisselen met een soort van heidelandschap. Getogen met verrekijker deden wij een wandeling van 2 kilometer. Al heel wat voor mij, maar het ging redelijk goed. Af en aan namen we even rust in een uitkijkpost of uitkijkhut. We zagen niet erg veel bijzonders, maar de rust was ook heel mooi. Nu zijn we dus aangekomen op een camping die grenst aan een prachtig middeleeuws stadje Albarracin. De rit erheen ging eerst 150 km over de snelweg (breitijd) en daarna een schitterende rit door de binnenlanden van midden Spanje. Wijngaarden, velden met tarwe en dan weer heel machtige uitstulpende rotspartijen met tussendoor snelle beekjes. Alles kwam voorbij. De camping is heel mooi en we hebben een uitstekende plek met uitzicht op het stadje. Dat gaan we morgen op de fiets bezoeken. Er schijnen ook grotten met rotstekeningen te zijn. Dat lijkt me echt te gek. Nu even borreltijd in de zon en die is best fel, al geeft het windje ook verkoeling. Heerlijk dus. Vanavond eten in het restaurant van de camping. Lekker makkelijk.