Dag 14 zaterdag 11 mei Gjirokastër Al-Kastraki Gr

We vertrekken omstreeks 10.00 uur van de camperplek in Gjirokastër. Deze wordt gerund door een bijzonder vriendelijke man (hey, my friend) die ‘bij toeval’ op de meest onverwachte momenten opduikt alsof hij alles in de gaten houdt. Bijvoorbeeld als het schuifje van de deur van het toilet kapot gaat, dan staat ie opeens achter mij. Hoe doet ie dat?

Maar goed, omstreeks 10.00 uur rijden we dus weg en omstreeks 12.00 rijden we Griekenland binnen. Een uur later dus want Albanië kent geen zomer-wintertijd. We zijn een uur kwijt!

Aan de grens moeten we wachten. De Albanese grenswacht is een dame die echt ‘plezier’ in haar werk uitstraalt. We krijgen geen stempel.

Aan de Griekse kant zien wij een grenswacht met ‘Marechaussee Nederland’ op zijn rug? Hij wenkt ons om in de minst lange rij te gaan staan. Het blijkt dus iemand uit Nederland te zijn die voor maximaal 4 jaar uitgeleend is aan Griekenland om hen te helpen met allerlei procedures en vooral, zijn specialiteit, valse identiteitspapieren, te herkennen. Een verrassend gesprek volgt. Ik vraag hem nog of hij weet waarom er zoveel tankstations in Albanië zijn? Dat weet hij niet maar waarschuwt er wel voor dat de diesel en benzine daar erg onzuiver zijn. Deze worden met van alles en nog wat aangelengd. Ik zeg dat ik niet getankt heb in Albanië en dat vond hij heel verstandig.

Als wij door mogen rijden, weer geen stempel overigens, tanken we bij het eerste de beste Shell station. Ik heb namelijk gelezen dat je in Griekenland het beste gas en diesel kunt tanken bij de Shell, dat is de beste kwaliteit.Beginnersfout want 2 tankstations verder is het 10 cent de liter goedkoper. Maar het was nodig dus niet getreurd.

We willen naar Kastraki om daar morgen de Meteora kloosters (Wereld Erfgoed, we doen niet voor minder) te bezoeken.

Het is een onbeschrijfelijk mooie route met vele tunnels en 180 graden haarspeldbochten. Wat een prachtig stuk Griekenland is dit, en zo groen. Dat komt omdat, volgens de Nederlandse grenswacht, dit een gedeelte van Griekenland is waar het weer zeer onbestendig is. De ene dag regen, de andere dag volle zon.

Als we de camping bijna hebben bereikt rijden we even verkeerd. We zien iemand lopen en vragen of hij een camping in de buurt weet. Zijn antwoord is een beetje vreemd; “nee, maar ik sta met mijn camper hier 50 meter verderop, een prima camping”

We bereiken die camping uiteindelijk ook en mogen zelf een plaats uitzoeken want het is hier vrijheid blijheid. Ook dat lukt ons, helaas zonder wifi maar mét stroom. Ook jammer is dat het slechts 16 graden is en af en toe regent.

Bij de receptie is een restaurantje waar we even wat drinken. Ik bestel een biertje en een glas wijn; we krijgen een halve liter bier en een halve liter wijn … Als even later de bbq wordt aangestoken vluchten we maar want het is niet te harden, we worden uitgerookt! Ik vraag aan de baas van het spul of dat na 18.00 uur (opening restaurant) wat minder is. Hij beaamt dat dus we gaan straks even proeven.