Dag 30 Gien - Chateau Thierry

3 oktober 2021

Het venijn zit hem in de staart. De ‘avonturen’ die we nog niet beleefd hebben gaan we nu beleven blijkbaar. Het heeft de hele nacht geregend en regent nog als we willen vertrekken . We willen zo snel mogelijk weg want we weten wat veel regen met een grasveld kan doen.
In Polen en in Dordrecht hebben we na overvloedige regenval al eens vastgestaan in de modder. In Dordrecht moest er toen zelfs een tractor aan te pas komen, nu dus ook….
We rijden/glijden 10 meter en dan is het over. Niet meer vooruit en niet meer achteruit. De modder spat meters omhoog maar de camper rijdt geen centimeter meer verder; we zitten vast.
Gisteren tijdens de borrel had ik nog opgemerkt dat ik blij was dat er zo’n grote tractor op het erf stond, samen met nog veel en veel meer rotzooi overigens…. Dat werd een beetje weggelachen door de rest maar helaas….. we hebben hem wel nodig.
Marjoke gaat naar de boerderij om hulp te halen en ik plaats het trekoog alvast op zijn plaats, ik weet inmiddels hoe dat moet…..
Er is echter niemand in de boerderij ondanks dat alle deuren open staan. Dat kan hier nog blijkbaar. We bellen naar de telefoonnummers die we kunnen vinden maar er wordt niet opgenomen. Uiteindelijk krijg ik contact met de dochter (in Nederland, dat dan weer wel) en die vertelt dat haar ouders dan waarschijnlijk in de kerk zitten. Zij gaat actie ondernemen. Even later belt ze terug dat de familie om 11.45 uur terug zal zijn. Het is nu 10.30 uur dus …. even geduld aub.
Om 12.15 is er nog niemand dus ik bel nog maar een keer. Als ik het gesprek beëindig komt er een auto aanrijden. De redding is nabij!
De boer is erg aardig en onderneemt direct actie. De boerin is nors en zegt bits ‘wij zaten in de kerk!’ Ja, denk ik, en wij in de modder!
Wel vreemd natuurlijk dat je je toko zo achterlaat, met ramen en deuren open en licht nog aan en als er nog klanten zijn die af moeten rekenen. Zal wel Frans zijn.
Hij kom met een enorme heftruck en spanbanden om ons los te trekken. Helaas voor hem rijdt hij daarbij een watertappunt midden op het grasveld plat.
Hij biedt ook nog aan de camper even af te spuiten want de modder zit tot op het dak! Ondanks de ‘haast’ die ik heb om daar weg te komen neem ik zijn aanbod aan.
De rit richting Noorden, langs Parijs, is niet boeiend; eerste stuk erg rustig maar vóór Parijs druk. Het regent af en aan, geen vrolijke rit dus.
Omstreeks 16.30 uur komen we aan op de plaats van bestemming; camperplaats Chateau Thierry. Noch van een chateau noch van Thierry een spoor. De plek is wel helemaal high-tec. Alles werkt via een zuil waarop je van alles moet intoetsen en als je dat goed doet gaat de camperplek met alle faciliteiten voor je open.
We maken nog een wandeling langs het kanaal voordat we de McDonalds, pal naast de camperplek, bezoeken. We gaan voor take away uiteraard.
De avond verloopt verder rustig…. Prima plekje hier en we staan op het asfalt… zullen dus niet snel vast komen te staan.