Dag 13 Granada 7 juni 2019

Vandaag nemen we een ‘rustdag’. 

Gisteravond met Mercedes, de moeder van de vriendin van Tom, in de Renault Kangoo la Zubia (voorstad van Granada) verkend en ook in het centrum van Granada geweest. Naar aanleiding daarvan besloten we vandaag niet op de fiets naar het Alhambra te gaan want het is onze 13e (!) dag en fietsen naar het centrum is ....... ‘een uitdaging’ die we niet graag aangaan. Het verkeer is een gekkenhuis en niet echt fietsvriendelijk. 

De bus is de beste oplossing. Voor degenen die mij niet zo heel goed kennen.... als ik zeg dat de bus (openbaar vervoer dus) de beste oplossing is, neem dan maar van mij aan dat het ook zo is. 

Het is voor mij 3(?) jaar geleden dat ik in een bus heb gezeten. Mijn reisleidster heeft dit jaar volgens eigen zeggen zeker 1 keer in een bus gezeten. Zij heeft veel meer ervaring dus ik laat me graag leiden. 

De 1e bus brengt ons naar het centrum waar we over moeten stappen op de 2e bus naar de parkeerplaats van het Alhambra. Probleemloos, ik sta versteld!

We wandelen naar boven en vragen aan een dame bij de ingang of wij de tuinen in mogen en nee we hebben geen tickets en waar kunnen wij die kopen? Helaas.... het is blijkbaar vol en vol is hier echt vol. Dus hebben wij deze tocht voor niets aangevangen...

Na een bakkie troost (letterlijk en figuurlijk) gaan we met een minibus weer richting centrum Granada waarbij we straatjes doorkruisen waar ik zelfs met mijn Smart nog niet doorheen zou rijden. Maar de vrouwelijke chauffeur levert perfect werk af en zo komen we in het centrum.

Veel winkeltjes hier dus toch nog ‘grote blij’. Heerlijk echt Spaans dagmenuutje voor weinig gescoord (die busreis moet we er wel uithalen natuurlijk) en geshopt. 

Daarna wederom probleemloos met de bus naar de camping terug gegaan waar het zwembad lonkt. De handdoeken die onbekenden op de enige vrije ligbedden hadden gedrapeerd (en daarmee de stoelen claimden) verwijderden we want wij doen niet mee aan die onzin.

‘S avonds gaan we weer met bus (!) naar een flamengo avond met diner in de wijk Sacromonte, hier zijn veel woningen uitgehakt in de rotsen. Het restaurant waar wij te gast zijn ook. Het is een geweldige belevenis. We dineren op het dakterras waardoor we een prachtig uitzicht hebben op het Alhambra. 

Het eten is heerlijk en de flamengo show daarna fantastisch. We zitten op de 1e rij, beter kan niet. De mannelijke danser zweet zo veel dat als hij terafsluiting van zijn solodans op de rand van het podium afrent er douche aan zweet over mij neerdaalt. 

Desondanks genieten van dit alles en zelfs de terugreis door ontzettend smalle straatjes is een belevenis. Een gouden dag.