dag 6 van Loch Ness naar Blairgowrie

Dag 6 van omgeving Loch Ness naar Blairgowrie.

Vandaag gaan we op weg naar ons nieuwe onderkomen verderop naar het zuiden. Hans heeft weer een prachtige route uitgestippeld dwars door de Gairns, een weergaloos natuurgebied. Na het ontbijt namen we afscheid van onze gastvrouw en reden we richting Inverness. Bij het instappen voelde ik mijn rug die ik al snel zeer pijnlijk vond. Vermoedelijk heb ik vannacht kou gevat en/of was het pad naar de watervallen toch iets te heftig voor mij. Ik nam meteen maar een pil want anders kom ik de dag niet door. In Inverness zijn we even gestopt omdat ik toch wel eens even wilde weten wat voor winkels daar zijn. Veel shops met keukenartikelen en natuurlijk M&S; de modezaak van UK. Maar daar gingen we niet in. Al snel was ons parkeeruurtje om en aangezien er op de parkeerplaats een oude parkeerwachter iedere auto nauwlettend in de gaten hield, wilden we hem niet het genoegen doen om te laat te komen. We zetten de TomTom op Balmoral castle. Onderweg schitterende luchten, vergezichten, donkere wolken, maar geen druppel regen. En zo telden we de zesde regenloze dag in Schotland. We hebben wel erg veel geluk. Onderweg stoppen we nog even bij het plaatsje Tomintoul om wat broodjes in te slaan. Er was ook een heel leuk winkeltje waar ik een prachtige lamswollen omslagdoek/sjaal heb gekocht. Ben ik erg blij mee.
Onderweg naar Balmoral zaten we al te fantaseren wat er zou gebeuren als de queen er nu net zou zijn. Dan kun je zeker wel raden wat er gebeurde toen we een agent voor het hek zagen staan. De constable legde ons uit dat het kasteel gesloten is omdat de Royal familie er is. Kun je nagaan zijn we zo dicht bij de Queen of England geweest. We maakten een foto van het hek. Slaat nergens op, maar je moet wat. Even verderop kwamen we gelukkig weer een castle tegen en daar werden we hartelijk verwelkomd. Braemar castle heeft ook een interessante geschiedenis en wordt in stand gehouden door de gemeenschap van het dorpje Braemar. Allemaal vrijwilligers dus en de mevrouw die ons de rondleiding gaf was al van de derde generatie enthousiaste instandhouders. Hans vond het kasteeltje zo leuk dat hij er wel zou willen wonen. (!)
Rond vier uur vervolgden we onze weg naar de B&B. Het zou nog een uurtje rijden zijn. De Gairns bestaan uit smalle wegen en regelmatig staat er een schaap langs de kant van de weg te eten of steekt opeens over. Goed opletten dus. We hadden de aanwijzingen voor de B&B volledig gemist en waren veel te ver gereden. Daarom besloten we de weg te vragen bij een hotel en daar meteen maar een hapje te eten, dan hoefden we er niet meer uit. We hadden al het idee dat onze slaapplaats niet in een bruisend middelpunt van de stad zou liggen. En inderdaad het ligt echt in de middle of nowhere. Maar het is hier prachtig, een schitterende kamer met een prachtige douche en beneden een gezellige serre waar ik nu zit te tikken. Na een warme douche en midalgan hoop ik dat mijn rug er morgen weer meer zin in heeft.