Dag 25 Benicarló 19 juni 2019

Na een zeer slechte nacht toch maar besloten om naar een dokter te gaan. De pijn wordt niet minder, het wordt steeds lastiger om nog in een pijnvrije houding te kunnen liggen en daarom was ik rond 03.00 uur wakker en heb eigenlijk niet meer geslapen.

Na het ontbijt naar het medische centrum in Benicarlo gegaan met de taxi. Engels wordt er niet gesproken, door niemand. Lastig dus maar goed, met handen en voeten kwamen we er ook uit; er moest een foto gemaakt worden in het ziekenhuis in Vinaros want hier kon dat op dit moment niet.

Met taxi 2 naar Vinaros. Bij de incheck mocht Marjoke aanwezig zijn. Bij het vervolg van het traject, inclusief uitslag foto, niet. Ondanks dat er een verticaal röntgenfotoapparaat stond MOEST ik op een tafel gaan liggen.

De capriolen die ik daarbij moest uithalen deden de röntgenoloog toch maar besluiten mij voor het verticale apparaat plaats te laten nemen.

Ik had inmiddels met Laura contact gezocht en gevraagd of ik haar mocht bellen als de dokter mij de uitslag ging vertellen in het Spaans.

Toen dat moment daar was maakte ik hem duidelijk dat ik een tolk had via Whatsapp video en daar reageerde hij zichtbaar opgelucht op.

Er is gelukkig niets gebroken maar wel zwaar gekneusd. Vooral erg lastig en pijnlijk dus. Zitten is een probleem, liggen en lopen gaat wel. Medicijnen tegen de pijn, en warmte en de tijd zullen het moeten helen.

Met taxi 3 terug naar de camping gegaan. Daar de verzekering gebeld en alles uitgelegd. We zitten bij de goeie lijkt het! Zij gaan zorgen voor repatriëring van ons en de camper. Als het goed is vliegen wij vrijdag terug want wij moeten onze plaats op de camping afstaan. Dit weekend stroomt de camping namelijk vol met feestende Spanjaarden voor het feest van Sant Juan. 

Gelukkig kunnen wij de camper aan de overkant van de weg tijdelijk stallen. Een bewaakt terrein, dat hoort bij de camping. Geluk bij een ongeluk dus.

We hadden het einde van onze reis anders voorgesteld maar het is niet anders..