Dag 20 Cap d'Agde - Arles 19-5-2016

Met Storynight. Het nummer over Vincent van Gogh van Don Mc Léan in mijn hoofd vertrokken we vanmorgen richting Arles. Het is voor Van Gogh liefhebbers natuurlijk the Place to be, maar uiteindelijk viel dat een beetje tegen. Maar daarover later meer.
De reis verliep zeer voorspoedig. We volgden de weg direct langs de kust en deze was erg mooi. Vooral omdat we hele stukken tussen ‘water’ reden. Iets wat ik ook me kan herinneren van de Tour de France, die ongetwijfeld meerdere keren ook door dit gebied getrokken is. Langs de weg veel kramen met groenten en wijn van het land. Ook waren er veel maneges want de Camargue is bekend om ‘de wilde’ paarden. Het weer hield zich voorlopig nog aardig. Er is wel steeds veel bewolking,maar de zon piept er regelmatig door en zorgt meteen voor warmte.
We besloten om in Arles een camping te zoeken. Want in de roots van van Gogh wilden wij ook wel eens treden. We vonden een mooie camping ongeveer een kilometer van Arles. Meteen na aankomst gingen de fietsen eraf en nadat we ons gesetteld hadden trokken we richting centre Arles. Van de campingbaas hadden we een goede routekaart, maar natuurlijk konden we het nog niet in 1 keer vinden. Maar navraag bij de office de toeriste zorgde voor uitkomst. We kwamen uit bij de oude arena van Arles, waar heel veel oude Romeinse opgravingen gedaan zijn. In de arena met plaats voor 10.000 mensen worden vandaag de dag nog stierengevechten gehouden. Daar houden wij natuurlijk niet van. Ik wilde Hans nog verleiden om een Vincent-hoedje te kopen, maar hij wou niet. Jammer hoor. Wel namen we in de buurt van de arena een lekker biertje en namen we foto’s van de inspirerende omgeving. Ik kreeg meteen zin om ook te gaan schilderen. Van Gogh zien we hier vooral op de ansichtkaarten, t-shirts en handdoeken. Maar verder kwamen we eigenlijk niet. Het maakt ook niet uit. Het idee dat hij hier geleefd heeft is voor mij voldoende. We kopen nog een lekkere salade, want we willen vanavond nu echt gaan proberen om te bbq-en. Echter betrekt het iedere avond heel snel en is er natuurlijk niks aan. Maar misschien lukt het vanavond. Morgen trekken we vermoedelijk weer door, want we willen graag naar de Alpe d’ Huez. Die zou ik wel eens op de fiets willen beklimmen. Een historische berg voor (ex)kankerpatiënten. Het zou wel te gek zijn als ik dat zou kunnen doen.