Dag 12 Lourdes 11-5-2016

Vanochtend vroeg wordt er voorzichtig getikt op de camper. Tenminste zo lijkt het. Even later wordt het een enorme ‘roffel’. Het hagelt en niet te weinig ook. Het zijn flinke hagelstenen en ik ben bang voor onze dakramen....
Het houdt zeker 10 minuten aan en gaat dan gelukkig (?) over in een zware regenbui. Die duurt met ‘ups en downs’ tot 12.00 uur.
In de tussentijd Skyped Marjoke even met Julia, helemaal leuk. We besluiten om maar richting oostkust Spanje te gaan ipv westkust want daar is het goed (lees beter) weer. Ik ga met paraplu en in badjas gehuld naar de douches. Die blijken echter (bijna) allemaal nog dicht. Het seizoen moet nog beginnen hier, dat is duidelijk
Als het droog is springen wij op onze fietsen en gaan even richting dorp voor de (niet echt maar je moet wat) broodnodige boodschappen waaronder die heerlijk mini Pâté en Croûte (paté met een omhulsel van brooddeeg). Bij de vrienden voor het eerst geproefd en onmiddellijk verslaafd. Marjoke laat ‘per ongeluk’ een plak chocola in onze mand vallen en mij overkomt hetzelfde met een stuk blauwe kaas. De rest van de dag zitten we dus goed!
We doen ook nog even de Franse variant van de A.C.TION (GiFi) aan en zien een leuk tafeltje voor in de serre maar die wordt alleen in een set verkocht dus helaas...
Toeval of niet; als we terugkomen op de camping begint het weer te regenen en kunnen we de chocola en kaas (niet met elkaar) wegspoelen met druivensap.
Het weer knapt toch weer op en na de eenvoudige doch voedzame maaltijd gaan we naar de stad om de processie van 21.00 uur te bekijken.
Een indrukwekkend ‘spektakel’ dat blijkbaar elke dag wordt opgevoerd. Enkele duizenden mensen van over de hele wereld lopen een ronde en verzamelen dan op het plein voor de kerk. Zou hier het bekende ‘rondje om de kerk’ vandaan komen?
De mensen in rolstoelen (een paar honderd) worden helemaal vooraan geplaatst en hun begeleiders ‘mogen’ aan de kant gaan staan. Er wordt ook veel gezongen want het is eigenlijk een openlucht kerkdienst. Er zijn verschillende koren. Het is echter duidelijk dat een paar koren nog flink moeten oefenen want die ‘zingen’ behoorlijk vals. Zo erg dat het zelfs mij opvalt. Het bruggetje met Koor Geen Gehoor is te makkelijk in deze.
Net voordat het plein volgestroomd is gaan wij terug naar onze fietsen om de mensenzee vóór te zijn.
In het donker fietsen wij deze keer zonder problemen terug naar de camping. We hebben vanavond voor de verandering wel opgelet hoe we best terug konden fietsen. Uiteraard zat daar, traditiegetrouw inmiddels, wel weer een stuk tegen het (eenrichtings)verkeer in.
We sluiten de rustdag gepast af met een borrel. Morgen wacht Spanje.