Rabat, laatste dag

Het openbaar vervoer hier in Rabat is bijzonder; de bussen vallen van narigheid uit elkaar maar de trams daarentegen zien er schitterend uit en zijn ook vrij nieuw. Je kunt eigenlijk alleen enkeltjes kopen in de automaat of aan het loket voor 6 dirham. Het werkt allemaal perfect. Gisteravond ook controle gehad in de tram. De boete op rijden zonder (geldig) vervoersbewijs is niet mals; 50 dirham (€ 4,50)! De meeste taxi's hebben ook hun beste tijd gehad; de blauwkleurige voor het vervoer IN de stad zijn meest oude oude Fiat Uno's of Dacia's. Voor vervoer naar buiten de stad moet je het met een oude witte Mercedes doen.
Wij gingen vandaag op eigen gelegenheid naar het strand 10 kilometer buiten Rabat. Eerst inkopen gedaan bij de Carrefour. Onze gids had een gouden tip: naast elke grote Carrefour is een ' beetje verborgen' ingang naar een (kelder)ruimte waar je dus sterke drank kunt kopen en deze meekrijgt in een onopvallende verpakking. Zo onopvallend dat het weer opvalt. Marjoke had die ingang snel gevonden!
Het weer is prachtig en we kiezen een strand uit bij Temara. Rabat uitrijdend komen we langs veel krottenwijken waar, we kunnen het bijna niet voorstellen, gewoon mensen met kinderen wonen dus. In Temara aangekomen zien we dat de levensstandaard hier een stuk hoger is. We parkeren in een villawijkje dat tegen het strand aan ligt. Het water is prachtig van kleur maar KOUD! Het waait ook best stevig dus na 1,5 uur houden we het voor gezien. Ik ben niet verder dan mijn knieën in de zee geweest, Marjoke hield het bij haar enkels voor gezien en Nils heeft het alleen van gepaste afstand bekeken. Op de terugweg door de rijkste buurt(en) van Rabat gereden waar o.a. alle ambassades staan. In een grote mall wat gegeten en rondgekeken. Normaal gesproken lekker druk maar niet op zondag dus. Bij het verlaten van het parkeerterrein bijna een mafkees op een brommer geschept die blijkbaar een klein gaatje zag en vond dat ie daar volgas doorheen moest....
Het blijft enorm opletten, elke seconde dus.
Na de middagrust (die houden we erin!) met de tram naar een gedeelte van de stad gegaan dat volgens Nils erg Frans (Parijs) aandoet. Helaas konden we het restaurant niet vinden dus toen maar terug naar het oorspronkelijke vertrekpunt gegaan waar ook een Italiaans restaurant zou zitten. Dat klopte maar dat was gesloten....
Geen paniek, toch nog een uitspanning gevonden waar we lekker hebben gegeten maar de bediening was een ramp. Het was THE PLACE TO BE voor de school volgens Nils en moest de bediening nog even wennen aan de drukte.
Na een laatste bak koffie op het terras van ons hotel hebben we afscheid genomen. Wij trekken morgen verder naar Meknès en hij mag weer naar school.
De chaos op de kamer ruimen we morgenochtend wel op.....